Sofie de toerist!

Buenas dias!

Ik was de vorige keer gebleven bij Huaraz. Huaraz ligt 7 uur noordelijker van Lima. Een paradijs voor wandelaars. De Cordilla Blanca (besneeuwde bergen) en de Cordilla Negra (zonder sneeuw) liggen eromheen. Je kunt er wandelingen van 1 dag tot 15 dagen doen. De avond dat ik arriveerde had ik meteen een paar mensen ontmoet die de dag erna Laguna 69 gingen doen. Een meer in de bergen. Omdat ik al een 5 daagse wandeling had gedaan wilde ik nu iets anders. Laguna 69 was maar 1 dag.'s om 6 uur vertrokken we met het busje naar de plaats waar we zouden starten met wandelen. 3,5 uur gehobbel de hobbel en we waren er. Ik liep samen met Charell, een meisje uit Engeland die op mijn tempo liep, als laatste dus. Aangezien iedereen naar de top aan het racen was namen wij ons lekker de tijd, fotootje hier, pauze daar, koekje erbij en 3,5 uur later waren we aan de top toen iedereen al lekker een half uur daar was. De wandeling was super! Hele mooie bergen om ons heen. Flinke steile paden die we op moesten. Na de eerste steile berg lag ook een klein laguna, dus wij dachten dat we er waren. Maar er was niemand. Doorgelopen kwamen we weer een vallei in met nog meer en hogere bergen. Wij dachten ohh het is hier om de hoek. Helaas moesten we nog een hele steile berg op. Goh dat was even een tegenvaller, maar we hebben het gehaald. Af en toe last van de hoogte waardoor we nog een paar extra pauzes moesten nemen..

Laguna 69 is echt een ontzettend mooi, blauw meer met sneeuw betopte bergen. Daar even een pauze gebouden en wat foto 's gemaakt. Iemand nam nog ff een duik in het water ondanks dat het ijskoud was en het water waarschijnlijk een paar graad is.. Helaas moesten we dezelfde route terug. Wij kwamen weer als allerlaatste aan en iedereen was aan het wachten op ons. Wij hadden in iedergeval een goeie dag gehad!

'S avonds kwamen we terug en kwam ik iemand tegen die ik in Brazillie had ontmoet 4 maanden terug. Toen zijn we ergens lekker gaan uiteten en hebben we bijgeklets.
De dag erna heb ik een rustig dagje gehouden.

Die dag erna ben ik met een Australische, een duitser en een zweed naar Hatun Machay gegaan. Het paradijs voor klimmers. Ontzettend groot gebied met een soort hoge, natuurlijke vulkanisch gesteente waar je omhoog kunt klimmen. Vroeger zijn die ontstaan door moeder aarde, door wind, water en gletjers. Het ligt over de 4000 meter hoogte en het grootste klimparadijs van Peru. Er worden dan ook jaarlijks veel wedstrijden gehouden. En het ziet er fantastische uit! De zweed, Robert, had heel veel ervaring maar Tiffany en ik hadden alleen eens een keer indoor climbing gedaan. De eerste dag hadden we een gids erbij om ons een beetje te helpen. We begonnen met een makkelijke maar wel vrij hoog. Maar hij was te doen! Na een tijd begonnen we aan wat moeilijkere waar je al bij de start zoiets had van, waar kan ik me vastgrijpen? We hadden klimschoenen aan waarbij je je puntje van je teen moet gebruiken om je staande te houden. En je vingertoppen moesten in de kleinste gleuven om verder te komen. Met al mijn beenkracht en armkracht lukte het me om 2/3 de van de rots te beklimmen. Toen was ik het zat en ik vond het toch ook wel eng. En dat niet alleen, het was vooral heel pijnlijk voor je handen want de gleuvjes zijn vlijmscherp. Ik was ook vooral aan het genieten van de omgeving en andere hele goeie klimmers die een van de moeilijkse levels beklommen. Die kwamen dan ook extra hierheen om te klimmen en zagen eruit als Arnold Zwarscheneger.
Er was 1 hutje in dat gebied waar we konden slapen en daar hadden ze heerlijke bedden voor ons. We konden ons eigen eten klaarmaken en daarna lekker gaan slapen want ik was kapot!!!

Dag 2 begonnen we vroeg met klimmen. Deze keer zonder gids en deed Robert ons leiden. Een harstikke leuke dag gehad met ons vieren, veel geklommen op moeilijke stukken. Dan kan ik ook zeggen dat ik geklommen heb op level 6a+, als jullie dat iets zegt.

'S avonds heb ik de bus gepakt naar Cajamarca. Cajamarca ligt meer in het noorden, een grote stad waar de laatste Inca (leider van incarijk) werd vastgehouden door de spanjaarden en uiteindelijk werd vermoord midden op het plein. Toen de spanjaarden op bezoek kwamen in Peru en de inca's nog van niets wisten nodigden de spanjaarden de Inca uit voor een groot feest. Zo naïef dat hij was ging hij naar het feest, werd hij gekidnep en vastgehouden. Alle inca's kwamen naar Cajamarca toe, zelfs vanuit het zuiden om de Inca te redden. Met de beste en duurste producten kwamen ze aan, zoals lama's en alpaca's, om de spanjaarden tevreden te houden. Uiteindelijk hielp het niet en werd hij alsnog vermoord en begonnen de spanjaarden met het veroveren van het incarijk in Peru.

Dus Cajamara, met veel historie en dus vanalles te zien. Niet heel erg toeristisch omdat het wat verder van de kust ligt. Weer een gezellig plaza en leuke marktjes.' s morgens lekker vroeg naar de inca thermaalbaden geweest. Hier kwam de Inca met zijn familie altijd chillen in de thermaalbaden. Buiten waren super mooie baden waar je niet in mocht omdat het 100 graden celcius was. Uiteindelijk voor een hok met een bad gekozen waar je in je eentje in zit. Daarna een massage gehad van een uur. Beetje een rare massage maar ging er prima mee door! Daarna kwam ik een peruaanse familie tegen die met me mee wilde naar het museum. Helaas was die dicht die dag en zijn we samen maar gaan lunchen.

Daarna ben ik naar een boerderij gegaan die in een mooie omgeving ligt met een klein meertje en wat bergen. Daar een beetje rondgelopen en daarna de boerderij zelf opgegaan. Vanalles liep er rond en uiteindelijk ben ik naar de koeienafdeling gegaan. Want om half 5 was het dan zover: het oproepen van alle koeien! Iedere koe heeft zijn eigen eetstal met naamplaatje erboven hangen. Met een luidspreker roept de eigenaar iedere koe om met zijn naam zodat ze vervolgens naar hun eigen stal rennen. En het klopt altijd, Bertha gaat bij haar naamplaatje staan, Martha, lucia enz enz. Daar kan onze Jos nog wat van leren!

De volgende dag nog een beetje rondgesjoemeld waarna ik de bus heb gepakt richting Celedín. Ik wilde eigenlijk naar Leymabamba maar de bus ging niet verder dan Celedin. Ik had al vaker gehoord dat de wegen vanuit Cajamarca richting noorden heel slecht waren en eigenlijk beter is om om te rijden via de kust om zo in het noorden te komen. Maar ik wilde persé die weg omdat je dan kon stoppen in Leymabamba, waar een museum ligt en een heel mooi meer. Na een ongeveer 7 uur durende rit waarbij we misschien 150 km hebben gereden over een weg waarvan ik blij was dat ik levend aan was gekomen, kwam ik erachter dat ik een dag moest wachten voor de volgende bus richting Leymabamba. Stond ik dan in dat godverlaten dorp. Een plaza had je en verder werkelijk niets. Een hostel voor mezelf, een koude douch uiteraard en licht was ook wel fijn geweest..
Uiteindelijk de hele namiddag in de bibliotheek gespendeerd om wat spaans bij te leren..

De volgende morgen ging de bus. Ook weer een leuke rit waarbij ik blij was dat we niet het ravijn in zijn gevallen. In de bus zaten 3 fransse 60-plussers die ook in leymabamba uitstapten. Met z'n vieren werden we daar aangestaard hoe we over het plaza heen sjoemelde. De enige gringo's hier in het mini dorpje wat nog kleiner was dan Celedin. Samen gingen we naar het enige hotel, wat nog in de maak was. Een prima bed en een lekkere koude douch. Al snel bleek dat wat ik wilde, naar het meer lopen, bijna onmogelijk was. Aangezien het 2 dagen te paard lopen was op een gevaarlijke route.. Hmm dat zag ik niet echt zitten dus ik was voor niks uitgestapt en eigenlijk voor niks die route afgelegd..
Dan maar gezellig met de franssen chillen. Uiteten, een sopa (soep) waar ze werkelijk alles in duwen, die me onderhand de neus uit komt en dan kip of bief met rijst en patate. Dit is wat ik zowat iedere dag eet hier in Peru.

De dag erna zijn we naar het museum geweest, over de mummies die hier zijn gevonden. Het eerste museum van mijn trip en waarschijnlijk de laatste. Ik viel bijna in slaap. Ondanks dat het museum wel mooi was. Daarna hebben we de taxi gepakt en zijn we doorgereden naar Ravash. Ik had geen idee waar we heen gingen maar de franssen hadden het op hun planning staan. Ze waren al voor de 5de keer in Peru en waren vooral geinteresseerd in ruïnes, musea en hiken. Aangezien ze alleen maar frans spraken en eentje spaans kwam ik er nog niet helemaal uit wat Ravash precies was. Maar ik stelde me erop in dat het niet veel bijzonders was.. Uiteindelijk kwamen we aan en de taxichauffeur zei dat we links aan moesten houden. De wandeling opwaarts kon beginnen. Naar 1,5 uur kwamen we erachter dat we de verkeerde kant aan het op waren lopen. We kwamen een local op de slippertjes tegen die van die kant opkwam en zei dat we richting dorpjes in de bergen waren aan het lopen. Omgedraaid en doorgelopen naar de andere kant. Een paar flinke steile hellingen, vooral de laatste waar ik een paar keer lekker in de modder ben gevallen. Toen we er uiteindelijk waren, zag ik in eerste instantie een paar gaten in de bergen. Het bleken kleine huisjes te zijn die mensen vroeger uit hadden gegraven. Het waren dus eigenijk kleine hollen die een beetje beschilderd waren van buiten. Niet heel indrukwekkend voor mij maar ik hield me teminste bezig. De franssen een beetje ruzien met elkaar omdat we verdwaald waren geraakt. Eentje klagen tegen mij over de ander over wat een bitch het wel niet was enz. Zo vermaakte ik me wel.

Daarna doorgereden naar Tingo. Een plaatsje, ofja eigelijk een straatje, waar we de nacht verbleven. Tingo lag onder aan de berg waar Kuelap ligt. Kuelap, ruïnes waar erg veel van overgebleven is en daarom erg populair zijn, lag op 3 uur wandelen van Tingo zei men. Normaal pakken toeristen de taxi vanuit het noorden, maar omdat wij die belabberde weg vanuit het zuiden hadden genomen konden wij omhoog wandelen naar Kuelap. In de ontzettend warme zon 5 uur gewandeld in plaats van 3, ja dat krijg je met die oudjes.. Nu kon ik wel een keer zegge dat ik niet als laatste aankwam. Eenmaal aangekomen bij de ruïnes hebben we daar ons lunchpakket gegeten en een beetje doorheengewandeld. Mooie ruïnes, die ooit kleine hutjes voor moesten stellen. Een hele grote muur en 2 ingangen, zodat ze zich goed konden beschermen en het mooiste uitzicht hadden. Daarna moesten we weer naar beneden, maar ik had geregeld dat ik met een studentenbusje mee kon reizen tot het dorpje voor Tingo. Met z'n 12 peruaanse tieners die hier een schooluitje hadden teruggereden. Na een uur rijden nog even lunchen met de hele klas en gelukkig kwam ik nog optijd terug om de bus te pakken richting Chachapoyas.

De dag erna een beetje door Chachapoyas gehuppeld. Niet echt een hele bijzondere stad. Die dag erna ben ik gaan wandelen naar de derde hoogste waterval van de wereld. Een leuke hike met als hoogtepunt de waterval. Het was vooral erg hoog!

'S avonds de bus gepakt richting de kust. Eerste overstap in Chiclayo, vanuit daar de bus richting Piura om vervolgens een minibusje te pakken naar Playa Zorritos. Zo kom je er wel. Zorrritos ligt helemaal in het noorden, vlakbij de grens van Ecuador. Een paar hostels afgegaan en uiteindelijk besloten om in een lekker luxe hotel te logeren. Ik was die verdomde koude douches nu wel zat. Ze hadden een leuk prijsje voor mij gemaakt wat 1/4 van de normale prijs was. Het eerste half uur heb ik vooral met mond open in mijn hotelkamer gestaan. Ik was heel happy, zelfs met de kleinste dingen. Een 2 persoons bed met heerlijk matras waarbij ik niet het gevoel had dat ik op de grond lag. Een grote tv met engelse kanalen. Airco, een kledingkast, tafel en stoelen, fatsoendelijk licht, grote badkamer met een heerlijke warme douch en een spiegel! Dan had ik nog een buitenterras dat aan het zwembad lag. Hier lekker 2 nachten verbleven. De eerste avond wat in het hotel gegeten met de gedachte dat het de enigste keer zou zijn aangezien het erg duur was. Maar het was zooo lekker dat ik alle maaltijden daar heb gegeten. Gelukkig waren er de tweede avond wat zakenlui die erop stonden om voor mij het avondeten te betalen. Ze hadden voor mij een kleine mix van de kaart gemaakt zodat ik vanalles wat kon proberen. Nou daar zeg ik geen nee tegen. Toen ik uit-checkte bleek dat de receptie een foutje had gemaakt en alle coctails en eten van die dag op de rekening hadden gezet van die zakenlui. Dat scheelt weer in de portomonnee!
De hele dag van strand naar zwembad en weer terug. Ik was de enige daar op het strand. Verderop wat vissersmannen aan het werk en aan de andere kant lag een gestrande zeehond..

Toen op naar Playa Mancora. Het partystrand van Peru. Heel gezellig en knus. Daar lag het strand vol toeristen. 2 nederlandse heren ontmoet in het hostel, 1 was tandarts en de ander algemeen directeur. Ondanks dat was het lachen, gieren en brullen met hun 2. Iedere avond stappen met de oudjes, lekker eten zorgden we wel voor. We tekenden zelfs hoe we onze frieten graag wilde, geen slappe hap maar lekker doorgefrituurd zodat ze rechtop blijven staan. Dan kregen wij als enige 3 goeie frieten en de rest slappe hap.. Op het strand vermaakten we ons met de verkopers die de meest onnozele dingen verkoopten waar wij nederlanders altijd in trappen. Zolang we maar iets gratis krijgen..

Door naar Lima, de hoofdstad van Peru. Een leuk historisch centrum maar verder vooral heel grijs.. Dat komt omdat er in de wintermaanden een grauwe lucht maandenlang over Lima heenhangt waardoor de zon er amper schijnt. Je hebt er hele moderne delen waar alle bedrijven zijn gevestigd enz. met hele hoge gebouwen. Ook hele arme delen waar je niet moet komen. Ik heb nog gezellig een date met mezelf gehad, bioscoopje met wat popcorn erbij.

Na 3 dagen ben ik verder gegaan naar Huacachina. Daar ga ik de volgende keer weer verder!

Xxx