Vamosss Argentina y Boliviaaa!!

22 april, ein-de-lijk naar Buenos Aires. Om half vijf naar Londen en daar wachten, om 22.00 was het dan eindelijk zover boarden en het vliegtuig in dat me naar Sofie ging brengen. De vlucht ging prima, en er leek niets aan de hand, echter toen we boven Buenos Aires waren konden we helaas niet landen i.v.m. mist. We konden geen rondjes blijven vliegen totdat de mist weg was omdat het vliegtuig te weinig benzine had, dus door naar Cordoba om ‘even’ te tanken. Eenmaal geland zagen we het al gebeuren, de medewerkers waren foto’s aan het maken van het vliegtuig. Gevolg we konden niet tanken, en de crew mocht niet verder vliegen. TOP! Er werden bussen voor ons geregeld die ons ook wel ‘even’ naar Buenos Aires zouden rijden. Meteen ervaren dat Latino’s het allemaal heel erg rustig aan doen.10 uur later waren we dan eindelijk in Buenos Aires, het was inmiddels 23.00 in de avond en ik stond op het vliegveld van BA Sofie te zoeken, kon haar alleen niet vinden. Bleek na veel gedoe dat Sofie op het busstation was, en ik een uur verderop op het vliegveld. Een taxi genomen en eindelijk was Fie daar!!!

De dag erna had Sofie een super leuke manier bedacht om BA ‘snel’ te bekijken, jawel op de fiets. Bijna alle hoogtepunten in een dag gezien, en 10 bijna doodervaringen rijker zijn we gezellig gaan uiteten. De dag erna zijn we naar een super leuke Tango show geweest. Sofie had ook geregeld dat we Tango lessen kregen, ik was meteen enthousiast….. Uiteindelijk toch meegedaan en het was super! De dag erna nog een aantal dingen bezichtigd en opstap, super leuke avond gehad. Wanneer je blond bent en opstap gaat in Argentinië hoef je eigenlijk geen portemonnee mee te nemen kwam ik achter. Super fijn.

Na Buenos Aires had Sofie op de planning staan om naar Rosario te gaan, een studentenstad iets verder het binnenland in. Na Buenos Aires de grootste stad van Argentinië. Onze host kwam ons fijn afhalen van het busstation met zijn dochtertje. Eerst een siësta en toen met de auto van onze host een trip door Rosario om de hoogte punten van de stad te bekijken. Na Buenos Aires viel dit heel erg tegen, het was een kleine stad met niet echt een duidelijk centrum. Die avond gingen we opstap met onze host ‘Harry 1’, al snel kwamen we erachter dat dit niet zo’n goed idee was en dat we beter alleen op stap hadden kunnen gaan. Harry 1 was een klein beetje saai. Verder wel een prima avond gehad. De dag erna zijn we naar het strand geweest (Jeeeej). Het was een soort stadsstrand net als in Venlo, maar dan aan een rivier waar piranha’s en slangen in zwommen. Je snapt dat we fijn aan de kant zijn gebleven. Toen na 3 uur slapen en bijkomen van het uitgaan zijn we gaan uiteten bij een restaurantje aan het water. Het zag er al een beetje twijfelachtig uit. 2 uur later voelde ik me al niet meer top, weer 2 uur later hebben we de bus gepakt richting Salta. Een busritje van 17 uur, en ik voelde me steeds slechter en slechter. Sofie vrolijk gebakken kip eten naast me, en ja hoor daar was mijn eerste voedselvergiftiging. De verdere busreis niet kunnen slapen, en s ochtends kwamen we aan in Salta! Sofie trouwens wel, Sofie kan werkelijk overal slapen.

Salta, onze host ‘Harry 2’ kwam ons wederom ophalen op het busstation. Meteen werd duidelijk dat dit een leukere host was dan die in Rosario. Daarbij was zijn dochtertje Malena echt een super kind. We kwamen bij zijn huis en ik voelde me meteen thuis. Sofie had via Couchsurfing contact gehad met 2 Nederlandse meisjes, we hebben die dag afgesproken met ze om een auto te huren. S avonds stond onze host erop dat deze 2 meiden mee gingen naar zijn huis, en hebben we met z’n alle gegeten. Ook nam hij ons mee naar een berg waar we Salta ‘bynight’ konden zien. Heel mooi! De dag erna met onze gehuurde auto, 4 Nederlandse meisjes en 1 Chinees meisje kon onze roadtrip beginnen. Sofie en ik waren de enige die mochten rijden, omdat wij de enige waren die het rijbewijs bij zich hadden. TOP. We zijn met onze auto door de provincie Salta gaan rijden. Wanneer je trouwens denkt dat alle wegen in Argentinië geasfalteerd zijn dan heb je het mis. Heel veel Lama’s gezien die dag en heel veel mooie bergen en natuur. S avonds hadden we een leuk Hostel aan het centrale plein in Cafayate. Hebben we uitgegeten met z’n allen en daarna meteen naar bed. Dag erna op weg naar Cachi, Onderweg weer een veel mooie natuur gezien en een hoop kleine dorpjes. Ondertussen was onze Chinees druk foto’s aan het maken van ALLES. S avonds aangekomen in Cachi zijn we wederom gaan uiteten met de meiden, onze laatste avond samen (dachten we). De dag erna was het terug rijden naar Salta, onderweg nog gepicknickt met zijn 5e. Toen hebben we Danique op het vliegveld afgezet, zij ging naar de Iguazufalls bekijken. Saskia, Vicky (onze Chinees), Sofie en ik waren nog over. We hebben onze auto afgeleverd, en Vicky afgeleverd bij een of ander Hostel. Waren Saskia, Sofie en ik nog over, we mochten weer bij onze Host Salo slapen. En de dag erna zouden we naar Chili gaan!! Toen we bij onze host aankwamen, kwamen we erachter dat dit helaas niet ging. Omdat de buschauffeurs aan het staken waren. Hij zag het vrij somber in, en wanneer een Argentijn het somber inziet, dan is dat meestal ook zo. Ze nemen verder niet zoveel serieus. Conclusie van het verhaal, wij konden niet naar Chili en Saskia kon niet naar Cordoba met de bus. We mochten alle 3 bij ‘Harry 2’ blijven slapen gelukkig, dus dat was geen probleem. Toen hebben we besloten om maar opstap te gaan in Salta. We kwamen de club binnen, en een groep mannen begon te klappen voor ons. Oke. Vervolgens werd Sofie heel de avond belaagd door een man van 50 (haha), vond ze zelf niet zo leuk, ik wel. Uiteindelijk een hele toffe avond gehad, en veel wijn gedronken. De dag erna vroeg op om te bellen met de bus maatschappij. Nog steeds geen bussen naar Chili, toen hebben we die dag samen met Saskia nog altijd rondgelopen door Salta en in een parkgelegen. S’ avonds met onze host en zijn vriendin gaan uiteten in een leuk restaurantje. Saskia had inmiddels besloten dat ze de dag erna maar het vliegtuig naar Cordoba zou nemen i.p.v. met de bus. Dit was dus echt onze laatste avond.

Onze host had ondertussen voorgesteld om ons samen met zijn vriendin naar het noorden te rijden. Naar Tilcara, de kans dat hier bussen naar Bolivia reden was groter. Chili hadden we inmiddels maar van de planning gegooid. Tilcara is een plaats zo’n 3 uur van de Boliviaanse grens, je ziet hier al echt de Boliviaanse invloeden. Onze host had de gewoonte om echt pas om half 12 s avonds te gaan eten. Dus zijn Sofie en ik om 5 uur maar wat gaan eten omdat we het anders niet volhielden tot half 12. Mijn eerste ervaring met lama vlees, erg lekker. Toen nog een beetje rondgelopen in Tilcara, en bijna aangevallen door 2 straathonden. Ik een winkel ingevlucht, en Sofie die liep gewoon door. Het kwam erop neer dat de honden niet zo gevaarlijk waren, maar ik gewoon bang was. Maar goed toen de honden weg waren, zijn we naar het Hostel gelopen. Hier hebben we even een dutje gedaan en gedoucht. Onze host kende iemand die een restaurantje had in Tilcara, hier zijn we dan ook gaan uiteten. Heerlijk gegeten, en heel veel wijn gedronken. Zelfs Sofieke aan de wijn!! Toen in de auto terug naar het Hostel, dachten we. Alleen vond onze host; ‘ ah fuck itsfridaynight, we should go out!!’ Sofie en ik vonden het natuurlijk top, alleen vroegen we ons af waar in godsnaam?! We kwamen uit bij een of andere hippie tent, waar iedereen high was. Op een gegeven moment besloot een hippie dat er gedanst moest worden. Dit werd dan ook gedaan door iedereen, heel tof. We hebben een hele leuke avond gehad, en de dag erna reden er weer bussen!! We konden dus naar Bolivia!!

Bolivia:
Aangekomen in ons hotel in Bolivia (met zwembad!!) hadden we besloten dat we een rustdag verdient hadden. Dus de dag erna hebben we eerst onze Salar de Uyuni tour geboekt, en daarna hebben we de hele dag heerlijk aan het zwembad gelegen! Top dag dus. De dag erna vroeg op want we zouden beginnen aan onze Salar de Uyuni tour. Niet dus, het stel waar we mee waren was ziek geworden en lag in het ziekenhuis. We konden dus niet deze dag op tour gaan. We konden wel de dag erna op tour gaan, ook prima. Toen had Sofie bedacht dat we een triatlon gingen doen, leuk! Een tour van een dag: een stuk in de Jeep, een stuk fietsen en daarna paardrijden…. Wat ik super leuk vond, want ik houd ontzettend van beesten. Niet dus. Die tour geboekt, het was alleen nog een heel avontuur om überhaupt het plaatsje uit te komen. Er waren overal blokkades, dus we moesten de toeristische route nemen. Eenmaal daar werd de Jeep bekogelt met stenen, dus konden weer omdraaien haha. Uiteindelijk toch een weg gevonden om op plaats van bestemming te komen. Onderweg voelde ik me steeds slechter. Voedselvergiftiging nummer 2 was in aantocht. Een stuk mee gelopen met de groep, maar ik kon echt niet meer, dus heeft de Jeepchauffeur me terug naar het Hostel gebracht. Toevallig was hij ook arts, dus ik kreeg meteen een antibiotica kuur in mijn hand geduwd. Sofie is wel gewoon op de tour gebleven en heeft de dag van haar leven gehad op een paard.. Ik kan niet zeggen dat ik het heel erg vond dat ik niet mee kon paardrijden.

De dag erna was het dan zover de Salar de Uyuni tour!! Ik voelde me gelukkig al wat beter, de hele dag in de Jeep van alles gezien. Vooral Lama’s, wat Sofie dan weer helemaal geweldig vond. S avonds kwamen in een verlaten dorpje aan waar ongeveer 3 huisjes stonden. Waarvan 1 waar wij in sliepen, ik ga er verder niet op in, maar een tent is luxer dan waar wij sliepen met -10 in de nacht. Ik heb toen ook besloten dat ik Sofie dit niet zou vergeven, heb ik wel gedaan uiteindelijk. We gingen slapen met: 3 truien, een jas, handschoenen, skisokken, muts, thermolegging, en een slaapzak. Daarbovenop hadden we nog drie lama dekens (vond Sofie ook leuk) en nog was het niet heel warm. Uiteindelijk toch kunnen slapen, en de dag erna gingen we naar het nationaal park, waar we echt de hele mooie natuur tegemoet reden. We hebben echt de mooiste meren, bergen en lama’s gezien. We zijn in dorpjes gestopt waar we de echte boliviaanse klederdracht konden zien, dit was ook heel gaaf. De 2e avond was het ‘hostel’ iets luxer, en iets minder koud gelukkig. We deden deze tour met nog 8 anderen, allemaal Frans. Leuke mensen, alleen jammer dat ze Frans waren, want ze spraken dus ook bijna alleen maar met elkaar in het Frans. Het Frans van Sofie en van mij is natuurlijk super goed, dus konden we super met ze communiceren.. niet dus. Die avond hebben we echter een spel gespeeld, waar ik nu helemaal fan van ben. Genaamd Jungle speed, mijn advies is wel om dit spel niet met Sofie te spelen. Het kan natuurlijk wel maar dan wil ik je de volgende tips meegeven: Ga niet naast of tegenover haar zitten, tenzij je heel graag een gebroken neus of kaak wilt. Dan adviseer ik je om naast haar te gaan zitten. De Fransen waren erg Frans en waren zich dus royaal aan het bezatten met heel veel wijn en whisky. Sofie en ik niet, wij waren verstandig. Ons was namelijk geadviseerd om geen alcohol te drinken, omdat we zo hoog zaten. (5000 m hoogte) Hoogteziekte pillen hebben we dan ook als snoepjes gegeten. De Fransen waren de dag erna mega ziek met zijn alle, overgeven, migraine etc. (vonden Sofie en ik best grappig). Die dag hebben we gezwommen in een warmte bron die van de vulkaan afkwam. Heeeerlijk!! Die dag hebben we ook een hoop mooie meren gezien met Flamingo’s. Super dag weer, met rustige Fransen. Die avond sliepen we in een hotel gemaakt van zout, heel apart! Ook konden we hier dan eindelijk douchen, heel fijn! De dag erna moesten we om 5 uur opstaan, dus zijn we om 9 uur naar bed gegaan. Om 5 uur werden we naar een plek gereden om de zonsopgang te zien vanuit de zout vlaktes, heel erg mooi! En heel erg koud, heeeeel erg koud. Was het wel dubbel en dwars waard! Daarna zijn we naar een ‘eiland’ in de zoutvlaktes gereden, eigenlijk was dit meer een berg. Deze hebben we dan ook beklommen, waardoor we een super uitzicht hadden over de zoutvlaktes. Daarna gingen we ontbijten, met drinkyoghurt, en cake!(jeeeeeejj!!) Hierna kwamen we aan bij onze laatste plek die we gingen bezichtigen de echte ‘salt flats’. Hier kon je hele gave foto’s maken, en hebben we zout kristallen gezien. Toen was het tijd om afscheid te nemen van de groep, en zijn we terug gereden naar Tupiza. Een trip van nog eens 6 uur, uiteindelijk kwamen we om 9 uur aan in ons Hostel. Dit was tevens onze laatste avond, we zijn gaan uiteten. (7 euro voor 2 personen) Daarna heb ik alles ingepakt, en zijn we s nachts om 3 uur naar de taxi gegaan die ons naar de grens zou brengen. Taxi klinkt vrij luxe realiseer ik me nu, het was een busje met nog 6 andere mensen. We zouden om 4 uur vertrekken. Dit werd 5 uur, want je moet hier overal minimaal een uur vertraging bij optellen, wen je aan. Waar je niet aan went is de geur van de Boliviaanse mensen, laten we het erop houden dan een gemiddelde koeienstal beter ruikt. Uiteindelijk ging mijn bus om 9 uur vanuit de Argentijnse grens naar Salta, dit was een tripje van ongeveer 7 uur. Dit betekende afscheid nemen van Sofie, dit was heel kut maar goed ik weet dat Sofie nog een fantastische 2,5 maand heeft in Peru en Argentinië. Helaas had ik een hoop verplichtingen voor school, dus moest ik terug. Anders had ik bijgeboekt tot augustus.

Eenmaal in Salta heb ik mijn vlucht naar Buenos Aires gepakt. In Buenos Aires mocht ik bij Louis slapen. En de dag erna was het Vamos a la aeropuerte. Vamoss Hollanda